Voltzberg

Hoi mensen van het goede leven,

Vandaag is alweer ons laatste dagje hier ): Gelukkig kunnen we zeggen dat we alles uit deze stage hebben gehaald! Elke weekend leuk besteed aan tripjes en veel uit eten geweest. Deze week hebben wij meegelopen bij het Research Centrum, dit was erg leuk! Veel geleerd over onderzoek in Suriname en ze vroegen ons of we terug willen komen om voor hen onderzoek te doen, dus wie weet..

Even een flashback naar vorige week, toen zijn we op zondag naar Berg en Dal geweest. Hier hebben bij boven de jungle geziplined en op de rivier gekayakt. Vooral het ziplinen was suuuuper gaaf! Het kayaken was wat zwaar, maar we hebben wel apen gezien. Tijdens onze laatste afdaling bij het ziplinen was ik de laatste en vroeg de instructeur mij of ik het ook ondersteboven durfde. Ik wilde wel indruk maken op de groep natuurlijk dus ik (bijna geheel) zonder angst op zijn kop aan die kabel gaan hangen. En ze stonden inderdaad gek op te kijken toen ik aankwam!

Dit weekend hebben wij een 4 daagse trip gedaan, dit was wel duidelijk de leukste trip van allemaal. Dag 1 bestond uit de heenreis, het is namelijk 4 uur met de auto en 4 uur met de boot. 3 van de 4 uur met de auto gaat over een hobbelige zandweg, maar dan wel gewoon met 100 km per uur. Eenmaal aangekomen in het donker hebben wij onze hangmatten opgehangen en zijn wij ons onder de sterren in de rivier gaan baden. De volgende ochtend stond ons een leuke verrassing te wachten. Als je namelijk onder een boom gaat staan en heel hard JAPIE roept komen er kleine doodshoofd aapjes die je bananen kan voeren. Echt te schattig waren ze! 's Middags zijn we bepakt en bezakt naar de Voltzberg vertrokken. Margo en ik gingen samen met een van de gidsen naar de berg mountainbiken. Heel zijn we er niet vanaf gekomen, maar wel levend gelukkig. Onder het bloed en blauwe plekken zaten we, maar het was het wel waard! Aan de voet van de berg hebben we gewacht op de wandelgroep en zijn wij met zijn allen de berg gaan beklimmen. En of die stijl was!!! Eenmaal boven aangekomen hebben we naar de zonsondergang gekeken. Boven op deze berg hebben wij geslapen onder de sterren. Een deel op het topje op matjes en een deel in hangmatten in de bosjes. Ik had al verwacht dat het koud zou worden op het topje en ik dacht dus slim te zijn om een hangmat te kiezen. Maar het was geen goede keuze.. Na een paar uur lag ik namelijk half op de grond.. Na een zware nacht was het eindelijk ochtend en gingen we de zonsopkomst bekijken. Maar het moment dat ik op stond dacht ik dat ik gek werd, mijn hele arm zat onder de rode bultjes die super erg jeukte. Toch kon ik er op dat moment niet echt iets aan doen en gelukkig maakte het mooie uitzicht alles goed. De terug weg heb ik lekker gelopen en zijn Jan en Michelle gaan fietsen, maar die zijn er ook niet heelhuids vanaf gekomen. Zij zijn allebei tegen een boom met stekels gefietst en hebben nu nog steeds een paar stekels in hun armen die eruit moeten gaan zweren. Weer bij de boot aangekomen zijn we lekker terug gaan zwemmen met zwemvesten aan. Er stond echter in de middag ook nog wat op het programma, dus we hebben snel een middag dutje gedaan met zijn allen. 's Middags gingen we namelijk nog naar de Ralleigh vallen die ook echt super gaaf waren en waar we weer gezwommen hebben. Op de terugweg hebben we 2 vogelspinnen gezien. Na een heerlijke avondmaaltijd zijn we kaaimannen gaan spotten. We hebben super veel grote kaaimannen gezien maar het mislukte telkens. Het eerste wat we vingen was een super zware rog! Hij woog zeker wel 10 kilo. We hebben hem dus meegenomen en opgegeten. We hadden het kaaiman vangen al opgegeven toen een van de gidsen het nog een keer probeerde en een kleine ving met zijn blote handen! Deze hebben we later wel vrijgelaten. De 4e dag bestond weer uit de lange terugreis. Eenmaal weer in Paramaribo aangekomen zijn we voor de laatste keer uit eten geweest met zijn allen. Maar nu moet ik snel opschieten met mijn koffer inpakken!
Tot in Nederland!!!

Liefs, Fleur

Bigi Pan !!!!

Hoi thuisblijvers,

Het is alweer bijna een week geleden dat wij (Michelle, Eva en ik) naar Bigi Pan zijn gegaan. Op zaterdagochtend zijn wij om 9 uur richting Nickerie vertrokken. Onderweg gestopt op verschillende leuke plekjes, zoals Groningen, Wageningen en de zee bij Nickerie. Precies op tijd zijn wij aangekomen bij de boot die ons naar Bigi Pan heeft gebracht. Wij wisten eigenlijk niet zo goed wat we allemaal konden verwachten en dat maakte alles nog leuker. Wij hebben door hele ondiepe sloten gevaren, dus wij hebben ook meerdere keren vast gezeten. Op de filmpjes die ik geplaatst heb kun je een beetje zien hoe dit eruit zag. Meerdere gave vogels gezien, o.a. roofvogels en een uil. Wel veel dode vissen, omdat de sloot zo laag komt te staan dat er niet genoeg voedingsstoffen/zuurstof is voor alle vissen. Eenmaal in Bigi Pan (letterlijk: grote kom) aangekomen, zagen wij ons huisje staan en jawel gewoon op het water! Daar stond lekkere bami op ons te wachten. Het was zo gaaf dat we het niet eens erg vonden dat er geen deur voor ons toilet zat en je ALLES kon horen van iedereen. Op je mini balkonnetje kon je genieten van het uitzicht. Alles was zo vredig en mooi. Toen de zon eenmaal onder was zijn wij weer met de boot naar de slootjes vertrokken om Kaaimannen te spotten. Jammer genoeg geen een gezien, wel spinnen en een slang! 's Avonds heerlijke saoto soep gegeten en daarna lekker naar bedje gegaan. De volgende ochtend zijn we om 6.15 opgestaan om de zonsopkomst te bekijken. Echt prachtig! Meteen daarna zijn wij in de kano gesprongen en een stukje gaan kanoën. Wat je echt totaal niet verwacht is dat het meer maar 40 cm diep is!!!! (Zie foto's!) Na een laatste rondje over het meer, waarbij we door een soort bomen kerkhof zijn gevaren, zijn we aan onze terugweg begonnen. Oh nee, eerst nog even lekker nasi gegeten. Na een aantal lange uren reizen waren we weer veilig thuis en kon ons ziekenhuis avontuur weer verder gaan.

Nu is het weer vrijdagavond en zit onze ziekenhuis stage erop. Erg interessante week gehad waarbij ik heeeel veel vagina's heb gezien.. Gelukkig ook wat baby's gezien en anamneses mogen afnemen. Vandaag ook een aantal echo's mogen bijwonen, erg leuk om zulke gelukkige mensen te zien. Dit weekend staat er weer iets heeeel leuks op de planning!! Maar dat verklap ik lekker nog niet, jullie horen weer van mij!

Dikke kus!!!!

Een lesje geschiedenis

Beste ouders, jullie mogen trots op je kinderen zijn. Wij hebben gewoon (uit vrije wil!!!) de geschiedenis van Suriname opgezocht. Vanochtend om 7.15 zaten wij al op de fiets naar de stad om vanuit daar met een gids de rivier over te steken en vanaf daar naar de koffieplantages te fietsen. Ondertussen is aan ons haarfijn de geschiedenis van de plantages van Suriname uitgelegd. Het begon in 1650 toen de Engelsen Suriname veroverde. Zij hebben toen Afrikaanse slaven naar Suriname gehaald om op de plantages te komen werken. Dit was fase 1. In 1863 werd de slavernij afgeschaft en begon fase 2, namelijk de gastarbeiders (wat eigenlijk ook een soort slavernij was hoor!). Deze werden vooral uit Azië gehaald en er werd hun veel rijkdom aangeboden. Maar eenmaal in Suriname aangekomen bleek er niks van waar te zijn en moesten ze hard werken voor een klein loontje. Fase 3 is de fase dat de kinderen van de gastarbeiders er nu kwamen werken. Ondertussen is Suriname steeds een kolonie geweest van afwisseld Engeland, Frankrijk en Nederland. Koffie en cacao (wat ze op de plantages verbouwden) werd echt alleen maar verbouwd voor de export, de Surinamers zelf zagen hier niks van. Nadat Suriname onafhankelijk van Nederland is geworden in 1975 ging het helemaal fout met de export. Ze voldeden niet meer aan de strenge eisen en konden niet op tegen de concurrenten. Vanaf toen zijn bijna alle plantages ten onder gegaan, want zelf konden ze niks met zoveel productie. Heel sneu voor Suriname, maar wel prachtig voor toeristen. Alle plantages zijn helemaal overwoekerd en zijn nu echt een soort jungle. Er leven apen, slangen, katachtigen en nog véél meer dieren nu. Bekijk echt even de filmpjes en foto's en bedenk dan dat het er in het echt nog veel mooier uitziet.

Oké dan nu de 2e geschiedenis les van vandaag. Het was vandaag de dag van de Marron (echt heel toevallig), dit is een feestdag die de vrede viert tussen de Marrons en de overige bewoners van Suriname. De Marrons zijn een bevolkingsgroep die afstamt van de Afrikaanse slaven, deze slaven zijn ontsnapt uit de handen van de slavendrijvers en het bos in gevlucht. Echter kregen deze mensen honger (best logisch he), dus gingen ze stelen in de stad. Ze werden een echte plaag en de mensen in de stad waren echt heel bang. Er werden ook klopjachten gehouden op de Marrons. Op 10 oktober 1760 waren ze het echter zat en werd er vrede gesloten. Wat leuk is aan Suriname is dat ze echt elke feestdag uit elk geloof hier vieren, en er zijn heel wat geloven hier.. Volgens mij nemen ze gewoon elke kans om een dagje vrij te zijn.

Kortom, een leerzame dag (en ook sportief nog!!)

Stoelmanseiland

Hoiiiii, nou ik leef nog hoor. Sinds gisteren weer terug in Paramaribo. Wat een gave ervaring zeg dat binnenland!!! Was wel héél blij toen ik gister ontdekte dat je hier gewoon het toilet kunt doorspoelen de hele dag en je je normaal kunt douchen. Ook een ventilator die de hele dag aan kan is een hele luxe voor ons nu. Ik zal eerlijk zijn, na een paar dagen in het binnenland zag ik het even niet meer zo zitten. Het was vies, er zaten veel vieze insecten (lees: spinnen, kakkerlakken), je kon je niet normaal douchen en moest het toilet met een emmertje doorspoelen. Ook voelden we ons eerst niet helemaal welkom op de poli, ze wisten gewoon niet zo goed wat ze met ons aan moesten. Dat we wilden meekijken vonden ze ook maar ongemakkelijk. Gelukkig ging het na een paar dagen wel een stuk beter. We kregen taakjes en mochten nu de apotheek beheren, wat een leuke ervaring is want het lijkt totaal niet op hoe dat in Nederland gaat. Je moest pillen gewoon los in zakjes doen en mensen krijgen niet eens echt uitleg over het medicijn en geen bijsluiter. Toch moesten we natuurlijk wel aan de mensen duidelijk maken hoe vaak ze het medicijn moeten innemen, dit kon alleen niet in het Nederlands want niemand van de lokale bevolking spreekt Nederlands. Al snel konden we in het Alkaans zeggen hoe je zei: 1 pil per dag of hiermee moet je je insmeren, wat heeft geleid tot veel gelach onder de zusters (waarschijnlijk was onze uitspraak niet helemaal perfect). Ook moesten we een opdracht doen die we hadden meekregen vanuit Paramaribo, maar deze was niet zo leuk.. We moesten gewoon gegevens invoeren in een database. Maar ook dit wende na een paar dagen. Wat ook snel wende was het liggen in de hangmat na werk. Vaak gingen we al rond 1 uur naar huis (of eerder) en dan lekker luieren in de hangmat. Eerst voel je je een soort nutteloos, omdat wij echt niet gewend zijn om helemaal niks te doen. Maar hier was dat normaal en je moet daar gewoon even aan wennen. Dus na een dag of 5 voelde ik mij al een stuk beter en kon ik wat meer gaan genieten. En dat hebben we gedaan ook!! Tochtjes op het water en lopen door de jungle (op slippers, omdat ze ons niet hadden vertelt dat we dit gingen doen). We hebben ons in de rivier gebaad een paar keer, echt een hele aparte leuke ervaring. De mensen baden daar 's avonds altijd in de rivier om af te koelen, voor ons lijkt dat water echt heel vies maar voor hen is dat heel normaal. Ook zijn we naar Grant-Santi geweest, een eiland van Frans-Guyana. Hier was alles duidelijk een stuk beter geregeld, veel mensen van Stoelmanseiland en eilandjes in de buurt gaan dus ook naar Frans-Guyana als ze zorg nodig hebben. Dit zorgde er dus voor dat onze poli altijd heel stil was, al kwamen er 10 patiënten per dag was dat heel veel. Waar wij heel erg aan moesten wennen (en eigenlijk wende het gewoon niet) was dat de mannen daar veel van je willen. Wij zijn als Nederlanders heel erg gesteld op privacy, maar dat kennen ze daar echt niet. Wij wisten dit al wel van te voren en dat dat hun cultuur is, maar toch wil je gewoon soms even met rust gelaten worden door iedereen en dat niet iedereen zomaar langs komt. Wat wel heel leuk was, was dat we zijn uitgenodigd op een verjaardagsfeest. We werden wel echt door iedereen bekeken, maar alsnog was het heel leuk. We kregen heerlijke nasi en werden op de dansvloer getrokken. Een paar dagen voordat we weer terug gingen naar Paramaribo hebben we met iedereen van de poli gebbqt. Ze hadden bami gemaakt en kip op de bbq gelegd. Echt heerlijk om weer eens iets te eten wat niet uit een blikje kwam haha. Toch viel het eten koken ons best mee en we hadden het heel goed ingeschat van te voren. Ik vergeet vast nog heel veel dingen te vertellen, maar het waren zoveel indrukken dat ik het ook allemaal niet meer goed weet. Er staan al foto's en een filmpje op, dus bekijk ze vooral om een indruk te krijgen van de prachtige omgeving!! Ondanks de kakkerlakken, spinnen, insectenbeten en de slechte water en stroom voorziening, ben ik een hele gave ervaring rijker. Ik had dit voor geen goud willen missen. Je weet meteen hoe luxe ons leven eigenlijk is en je gaat alles echt veel meer waarderen. We zijn gisteravond heerlijk uiteten geweest met live muziek, het leek alsof we er echt meer van konden genieten dan normaal.

Ik hoop dat jullie een beetje een indruk van mijn afgelopen 2 weken hebben kunnen krijgen. Sorry als je soms heel veel mailtjes krijgt van deze blog, ik snap niet altijd helemaal hoe het werkt.. Oh en trouwens, het is helemaal niet moeilijk om een keer 2 weken zonder internet te leven (heerlijk zelfs eigenlijk)!!!

Liefs, Fleur

Programma

Hoi lieve iedereen,

Wat een zwaar leven hier zeg.. Al wel 4 uurtjes wat moeten doen in 2 dagen haha. Maandag hebben we ons gemeld bij de Medische Zending, hier kregen we uitleg over het binnenland en uitleg over hun organisatie. De Medische Zending is een organisatie die 56 posten over het binnenland heeft verdeeld waar ze basis zorg kunnen leveren. Ze leiden lokale mensen op in een paar jaar, zodat de mensen in het binnenland zorg krijgen van hun eigen volk. Er worden elke 3 maanden boxen opgestuurd die alle basale medicijnen bevatten. Ik ga a.s. zaterdag met een vliegtuigje naar Stoelmanseiland samen met Michelle. We hebben ons vanmiddag even gewogen en kwamen tot de blije ontdekking dat we wel 75 kilo aan eten/kleding mee mogen nemen!! We zitten al lijstjes te maken met welke inkopen we moeten doen voordat we weg gaan.

Ons programma deze week:
- gister:
Even langs de medische zending geweest voor uitleg en rondleiding. 'S middags een opblaaszwembad opgezet en gechillt (zie foto's). 'S avonds heeerlijk uiteten geweest aan het water.
We bellen telkens dikke Bryan (ja zo noemt die zichzelf echt!) en die brengt ons overal heen voor heel weinig (bijv iets wat 25 minuten rijden is kost ongeveer 3 euro). Ook het eten is hier super goedkoop.
- vandaag:
Vandaag moesten we ons om 11 uur melden in het Diakonessenhuis, maar we zijn voor de 2e keer afgebeld (nu was iedereen op de afdeling ziek??). Dus ons programma was alleen maar naar het Radio Therapeutisch Centum gaan. Hier kregen we uitleg over radiotherapie bij kanker. Dit is het enige centrum in heel Suriname die dit kan en bestaat pas sinds 2012 (voorheen moesten ze echt naar buitenland voor zo iets en nu nog steeds soms). Iedereen is zo lief met uitleg geven telkens!! 'S middags heerlijk geluncht en cocktails gedronken bij 'Zus en zo', hier is er elke avond wel wat bijzonders te beleven en ze organiseren veel leuke tochten! Nu is Jan pannenkoeken voor ons aan het bakken haha maar eigenlijk zitten we allemaal nog vol behalve hijzelf..
- morgen:
Ik ga morgen samen met Eva in de ochtend meelopen op de poli van de Medische Zending, hier worden de binnenlandse mensen naar doorgestuurd vanuit het binnenland. Ben dus heeel benieuwd wat ik ga tegenkomen. Hierna krijgen we meer informatie over een onderzoek waarbij wij mogen helpen, namelijk over Leishmaniasis (bekijk vooral even plaatjes op internet ghehe). 'S middags waarschijnlijk weer even naar het zwembad bij een hotel, wel echt heel klein en vies maar wel verkoelend en gezellig haha. Telkens trekken we wel echt veel bekijks en we zijn echt al een paar keer gefilmd enzo. Ze vinden het ook echt geweldig dat wij dingen op de fiets doen.
- donderdag:
Eva en ik zijn dan vrij en dan gaan we inkopen doen voor het binnenland. Andere groepen gaan dan bijv naar de Medische Zending.
- vrijdag:
Eva en ik gaan vrijdag een dagje meelopen bij de Radiokliniek, dit is meer radiologie waarbij ze diagnostiseren (Ct's en MRI's etc) en niet behandelen zoals bij het RTC. En voorbereiden op het binnenland!!!!!!

Vandaag bij het RTC vertelde ze dat er nog steeds een taboe heerst op kanker.. De mensen gaan liever naar een Bonoman, dit is een traditionele geneesheer. Ze geven dus ook lessen nu op basisscholen om meer awareness te creëren.

Vanaf zaterdag heb ik 2 weken geen internet en misschien ook slecht bereik dus dan zullen jullie even rust hebben

Liefsssss

P.S. Jan heeft zijn eerste huwelijksaanzoek al gehad hahaha

Video's uploaden

Hoi iedereen!

Het uploaden van de video's lukt matig.. De kwaliteit is erg slecht terwijl die normaal heel goed is. Dus af en toe zal ik er wel een op zetten maar in het echt laten zien als we terug zijn is leuker denk ik!! Sorry

Veilig aangekomen

Hallo Dushi's!

Eerste nachtje in Paramaribo overleefd hoor. Na 9 uur vliegen, 2,5 uur wachten op de koffers en bij de douane én 2 uur in een busje naar ons huis, waren we best wel moe. We wisten eigenlijk helemaal niet of we wel opgehaald zouden worden bij het vliegveld, dus waren heel blij iemand te zien met het bordje 'Minor Suriname'. Ze rijden hier links en best wel hard dus goed uitkijken met oversteken haha. Er is een klein winkelcentrum op loopafstand dus daar zijn we gister nog wat gaan eten en hebben we geld gewisseld. Alles is hier heel goedkoop! De natuur is echt prachtig en de mensen heel behulpzaam. Ik ga proberen een filmpje up te loaden dus ben benieuwd of het lukt haha. Straks met een taxi naar een zwembad en even de stad verkennen. Morgen om 11.00 begint ons normale rooster. Ik hou jullie op de hoogte!!

Voorproefje

Hoi lieve iedereen,

Leuk dat jullie allemaal zin hebben om mijn avontuur samen met mij te gaan beleven. Dit is even een checkje hoe en of dit werkt. Ik zal jullie vanaf 17 september op de hoogte houden door foto's op deze 'blog' te zetten en wat leuke verhaaltjes die ik heb meegemaakt. Maar voordat ik naar Suriname ga moet er natuurlijk heel wat gebeuren, maar ik ben goed op weg! Colleges worden al 3 weken braaf gevolg (o.a. over vrouwenbesnijdenissen, sloppenwijken, Artsen zonder Grenzen, documentaires, ontwikkelingshulp en heeeel veel dingen over geld), vaccinaties zijn gezet en de eerste inkopen zijn al gedaan. Ik heb vandaag meer te horen gekregen over wat ik daar allemaal precies ga doen. Het zal beginnen met een week 'kennismaken', ik zal dan meelopen in verschillende klinieken en ontmoet de mensen van de Medische Zending. Na deze week vertrek ik met een vliegtuigje naar het binnenland (of Drietabbetje of Stoelmanseiland) waar ik dan 2 weken mee zal gaan lopen met de Medische Zending (hier zal ik later meer uitleg over geven). Na die 2 weken keer ik terug naar Paramaribo om 2 weken mee te lopen in het Diakonessenhuis op de afdeling Gynacologie. De laatste week zal meer gaan over onderzoeken en mag ik werken aan de opdrachten die ik in Nederland moet inleveren. Ik denk dat dit voor nu even genoeg informatie is haha. Mocht je problemen hebben met deze site, laat het mij even weten ;)

Heel veel liefs,

Fleur

P.S. wisten jullie dat Suriname 4/5x zo groot is als Nederland en nog niet eens 600.000 inwoners heeft?